ðāđāļāļĨāļīāļāđāļāļĨāļīāļāļāļąāļāļāļēāļĢāđāļāđāļēāļāļķāļāļāļēāļŠāļīāđāļāđāļāļĒāđāļāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāđāļāļ§āļąāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāđāļāđāđāļĨāļ°āđāļāļĢāļāļīāļāļāļĢāļĩāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒāļāđāļēāļāļēāļĒāđāļāļāļāļāļāļāļļāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļĢāđāļāđāļēāļāļķāļāļāļēāļŠāļīāđāļāđāļāļĒāļāļļāļāļ§āļąāļāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāđāļāļ·āđāļāļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļ§āļēāļĄāļŠāļāļļāļāđāļĨāļ°āļĢāļąāļāļāļ°āđāļāļāļāļĢāļĩāļāļļāļāļ§āļąāļ
ðāđāļāļĨāļīāļāđāļāļĨāļīāļāļāļąāļāļāļēāļĢāđāļāđāļēāļāļķāļāļāļēāļŠāļīāđāļāđāļāļĒāđāļāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāļāđāļāļ§āļąāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļāļ·āđāļāļāļ·āļāđāļāđāđāļĨāļ°āđāļāļĢāļāļīāļāļāļĢāļĩāļĄāļēāļāļĄāļēāļĒāļāđāļēāļāļēāļĒāđāļāļāļāļāļāļāļļāļāļāđāļ§āļĒāļāļēāļĢāđāļāđāļēāļāļķāļāļāļēāļŠāļīāđāļāđāļāļĒāļāļļāļāļ§āļąāļāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļāļģāļāļąāļāđāļāļ·āđāļāļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļ§āļēāļĄāļŠāļāļļāļāđāļĨāļ°āļĢāļąāļāļāļ°āđāļāļāļāļĢāļĩāļāļļāļāļ§āļąāļāļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļ§āļēāļĄāļāļ·āđāļāđāļāđāļāđāļāļāļēāļĢāđāļĨāđāļāđāļāļĄāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļĨāļ°āđāļāļĨāļīāļāđāļāļĨāļīāļāļāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāđāļŦāļāđāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļĄāļĩāļŠāļ°āļāļļāļāļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļ§āļēāļĄāļāļ·āđāļāđāļāđāļāđāļāļāļēāļĢāđāļĨāđāļāđāļāļĄāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļĨāļ°āļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāļĢāļ§āļĒāđāļāđāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§āļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļ§āļēāļĄāļāļ·āđāļāđāļāđāļāđāļāļāļēāļĢāđāļĨāđāļāđāļāļĄāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļāļ·āđāļāđāļŦāđāļāļļāļāđāļĄāđāļāđāļāļāļĢāļāļāļēāļāđāļāļ·āđāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§āļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļ§āļēāļĄāļāļ·āđāļāđāļāđāļāđāļāļāļēāļĢāđāļĨāđāļāđāļāļĄāļāļĩāđāļāđāļēāļāđāļāļĒāđāļŦāđāļāļļāļāđāļāļīāļāļāļąāļāļāļĩāļāļĢāļĩāđāļĨāļ°āļāļēāļŠāļīāđāļāļāđāļ§āļĒāđāļāļīāļāļāļĢāļīāļ